آسمون روی خونه ام آبی نیست

شعله چراغ من آبی نیست

دیگه رنگ عاشقی تو نقاشی آبی نیست

توی جوی کوچمون آب زلال آبی نیست

مامی خوایم آبی باشیم

ما می خوایم عاشق باشیم

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

ای سزاوار محبت ای تو خوب بینهایت
همه ذرات وجودم به وجودت کرده عادت
به خدا دوست داشتن تو هم یه عشقه هم عبادت
تو سزاواری که باشی همدم روزها و شبهام
تا که عشقتو ببینی توی جونم و تو رگهام
بشنوی دوستت دارم رو حتی از هرم نفسهام
با نوازشهای دستت سوختن از تب رو شناختم
تب عشقی آتشین که من به اون قلبمو باختم
قاصد بودن من بود موج خوشحالی چشمات
وقتی که عشقو میدیدم توی قطره های اشکات
هر که از عشق گریه کرده شادی رو تجربه کرده
با شبی در حرم عشق سفری به کعبه کرده
ای که برده ای مرا تا مرز یک عشق خدایی
بیا پاره تنم باش تو که پاک و بی ریایی
اوج فریاد دلم شد عاشقانه دل سپردن
در وجود تو شکفتن با تو بودن یا که مردن
هر که از عشق گریه کرده شادی رو تجربه کرده
با شبی در حرم عشق سفری به کعبه کرده

غصم از این نیست که تو رو اون روز اسیر ندیدمت

فقط دارم دغ میکنم چون تو رو سیر ندیدمت

همه شما بی شک عشق را تجربه کرده اید و هر کدام از شما هم معنی خاصی از عشق دارید و یا شاید بعضی از شما هنوز نتوانستید معنی درستی از عشق داشته باشید. مطالب زیر معناهایی متفاوت از عشق است که خواندن آنها خالی از لطف نیست:

عشق، سرطان دوست داشتن است.

عشق، عقد دائمی ما با غربت است.

عشق، شماره تلفنی است که سالها بدنبال آن می گردیم.

عشق، آمپول ب کمپلکس معرفت است.

عشق، اتوبانی است که تا ته ابدیت می رود.

عشق، آسانسور حیات بشر است. وای بحال کسی که توی این آسانسور گیر کند.

عشق، قند متافیزیکی است که در دل آدم آب می شود.

عشق، شب نامزدی ما با جدایی است.

عشق، نردبانی است که ما را از خود بالا می کشد.

عشق، همان فعل انفعالی است که در برابر گل سرخ به ما دست می دهد.

عشق، عزرائیل زیبایی است که رسید، جسم ما رامی گیرد و قبض روح راامضا می کند.

عشق، اولین آهی است که در آیینه کشیده ایم.

عشق، اولین حقوق ما از باجه معرفت است.

عشق،خرید وفروش پایاپای عاشق و معشوق است.

عشق، لک لکی است که روی درخت خاطرات ما لانه کرده دارد.

عشق، مقصد نیست، بلکه مرکبی است برای رسیدن به مقصد.

عشق، تنها مهمانی است که بدون دعوت وارد میشود،کافیست درخانه قلب را بازبگذارید.

عشق، یک لحظه آرامش است و هزار لحظه گرفتاری.

عشق، بینایی را می گیرد و دوست داشتن می دهد.

عشق، صدای فاصله ها، فاصله هایی که غرق ابهامند.آسمون روی خونه ام آبی نیست

شعله چراغ من آبی نیست

دیگه رنگ عاشقی تو نقاشی آبی نیست

توی جوی کوچمون آب زلال آبی نیست

مامی خوایم آبی باشیم

ما می خوایم عاشق باشیم

عشق، تنها دردی است که بیماربدنبال علاج نیست، زیرا درد عشق برایش مطلوبتراز

سلامتی است. ( بر گرفته ازکتاب عاشقانه با قلم، نوشته اصغر جدایی )

عشق، . . .

یعنی واقعاً عشق این همه معنا دارد! پس خوش به حال آنهایی که عاشقند و این همه معنی دارند...

خلاصه اینکه بی عشق ما سنگ، ما هیچ

چشمانم در نگاهش ساعتها خیره ماند

حرفی برای هم نداشتیم

زیرا قلبهایمان در حال نجوا بودند

نمیخواستیم خلوتشان را بر هم زنیم

سکوت را ترجیح دادیم

تا قلبهایمان درد و دل کنند

چشمهایش عمق عشق را فریاد میزد...

اما هیچ گاه عشق مقدسمان را با هوسی زودگذر آلوده نکردم.

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

گریه کنم یا نکنم آخر ماجرا رسید

گریه کنم یا نکنم قصه به انتها رسید

تو می‌روی و آینه پر می‌شود از بی‌کسی

از من سفر می‌کنی و به مرگ قصه می‌رسی

ببین که آب می‌شود قطره به قطره قلب من

مرگ من و قصه ماست فاجعه جدا شدن

گریه کنم یا نکنم آخر ماجرا رسید

گریه کنم یا نکنم قصه به انتها رسید

تو جامدان پر می‌کنی ، من خالی از جان می‌شوم

یه لحظه در چشمم ببین ، ببین چه ویران می‌شوم

بعد از تو با من چه کنم ، با من بی پناه من

کجای شب پنهان شوم ، کجای این عاشق شکن

تو می‌روی و جان من گور ترنم می‌شود

خورشیدکی که داشتم در شب من گم می‌شود

چیزی نگو به آینه ، با رازقی حرفی نزن

برای بار آخرین تنها نگاهی کن به من

گریه کنم یا نکنم آخر ماجرا رسید

گریه کنم یا نکنم قصه به انتها رسید